Een goed begin

Wat is een wedstrijd zonder training? Bij FameLab worden alle deelnemers gecoacht en klaargestoomd voor de wedstrijd. Super leuk en super leerzaam! Wat FameLab is en waarom ik meedoe lees je in mijn vorige blog.

Vorige week was de eerste workshop. Samen met vier 'rivalen' kreeg ik een training van communicatiecoach Ellis Vyth van Hakuna Matata. Omdat ik niet heel goed wist wat ik kon verwachten, had ik mee heel goed voorbereid: ik had zo ongeveer een heel praatje uitgeschreven! Dat bleek niet nodig, maar ik had alvast een begin.

Als warming-up kregen we alle vijf de opdracht om in ronden van dertig seconden iets over onszelf te vertellen, eerst over ons onderzoek en daarna wat ons drijft. Heel grappig om het verschil te zien: in de tweede ronde waren we veel enthousiaster en lachten veel meer. Focus op je passie dus.

Na wat theorie over het publiek en over het doel en de opbouw van de praatjes, gingen we aan de slag met een 'key message': de hoofdboodschap in één simpele zin. Geen jargon, maar ook niet te algemeen. Dat bleek nog knap lastig!

De dingen die ik uit zou willen leggen bleken eigenlijk niet in één zin te vatten. In mijn praatje wil ik focussen op het principe achter de techniek die ik gebruik in mijn onderzoek, maar het is natuurlijk ook belangrijk om uit te leggen waar ik die techniek voor gebruik en waarom dat relevant is.

Dat bracht me bij de vraag wat ik überhaupt aan mijn publiek wil overbrengen. Wil ik mensen overtuigen van het belang van mijn onderzoek? Dan is focussen op het technische aspect misschien niet zo handig. Maar eigenlijk wil ik het liefst met mensen dieper de wetenschap in duiken, in plaats van in algemeenheden te blijven hangen. Met 'mijn' techniek kan ik een onzichtbaar proces (namelijk de vorming van eiwit-paartjes in cellen) toch meetbaar en tastbaar maken. Dat is toch wonderlijk, nog los van de relevantie. In mijn volgende blog deel ik hoe ik hier toch een samenhangend praatje van ga maken (als dat lukt?!). 

Tot slot gingen we met de inleiding van het praatje aan de slag. Ik had Lego meegenomen om wat dingen mee uit te beelden en dat bleek een mooi aanknopingspunt om mijn praatje mee te beginnen. We oefenden de eerste minuut en gaven feedback op elkaar. Bij mij ging dat best wel lekker, dus ik heb al een goed begin! Nu de overige 120 seconden nog…